D811da8fca9d261938a57e1d7eeef1be9ccfd235

“Geef jezelf bloot, het helpt écht”

Wiel Passau

2018 - Wiel Passau (79) uit Maastricht is weduwnaar, heeft één dochter en drie kleinkinderen en is gepensioneerd na een stressvolle carrière. Hij werd in 2017 verwezen naar Adelante in Hoensbroek voor cardiorevalidatie in verband met slepende problemen als gevolg van een open hartoperatie in 2011. Bij Adelante kreeg meneer Passau door een multidisciplinair team van specialisten geleerd om te gaan met zijn beperking. Tijdens de revalidatie besloot meneer Passau open kaart te spelen en de dwangstoornis, waar hij zijn hele leven al mee kampt, voor het eerst ter sprake te brengen. Dat was de beste beslissing in tijden.

Meneer Passau: “In 2011 ben ik een tijd lang opgenomen geweest bij Adelante na een open hartoperatie met vier omleidingen. Ik was heel tevreden over het verloop van de revalidatie, nam afscheid met een heel goed gevoel. Na verloop van tijd kreeg ik echter weer steeds meer klachten zoals druk op de borst. Ik heb heel veel onderzoeken gehad in het MUMC en ook zijn er nog twee stents geplaatst, medicatie werd aangepast en zelfs gemaximaliseerd, maar het bleef een hoop gehannis. Op een gegeven moment werd in het ziekenhuis geopperd of er misschien niet meer met mij aan de hand kon zijn gezien mijn onbegrepen klachten; misschien was ik wel eenzaam? Had ik verborgen angstgevoelens? Speelden er dingen mee die invloed hadden op mijn situatie? Om die reden werd ik in 2017 doorverwezen naar Adelante.”

“Negen weken lang ging een team van fysiotherapeuten, psychologen, bewegingsagogen en meer – allemaal van afdeling cardio – met mij aan de slag. Deze keer verbleef ik niet intern maar kwam ik zo’n drie keer per week naar Adelante. Ik vond het raar om vanuit het niets te starten, ik had immers nu geen operatie gehad. Het was een bijzonder traject waarin ik heel veel fijne mensen heb mogen leren kennen. De multidisciplinaire aanpak was heel goed voor me. Van elke specialist leerde ik wel iets. De fysiotherapeut leerde me rust nemen, en leerde me hoe ik mezelf moet opstellen. Ik leerde nee zeggen en ik moest mijn levensstructuur loslaten en me aanpassen aan mijn beperking. Maar ik leerde ook echt mijn grenzen opzoeken. We hadden groepsfysio oefeningen en individuele sessies, we oefenden binnen en buiten, het was enorm veelzijdig. Van fitness tot zwemmen, van gesprekken tot arbeidstherapie, ongeacht leeftijd deed ik overal aan mee. Ik leerde heel praktische tips die ik nu in het dagelijks leven goed kan toepassen.”

“De fysieke inspanning werd beetje bij beetje opgebouwd. Het begon heel rustig maar in de laatste fase was het behoorlijk heftig. Ik tilde met mijn 79 jaar loodzware ballen en deed mee aan fysiowedstrijdjes! Iedereen was verwonderd over mijn leeftijd. De sfeer was heel positief, heel vrolijk en aangenaam. Tijdens de revalidatie zat ik in een bubbel, ik vergat de wereld om mij heen en dat was heel prettig. Met de groep krijg je echt binding. Zowel met medecliënten, een gemengd gezelschap, als zéker ook met de behandelaars. Alle lof voor het team! Het prettigst van alles vond ik het vertrouwen dat ik meteen kreeg. Je wordt van begin af aan gevolgd en gecontroleerd. Van a tot z word je begeleid, zonder dat je er erg in hebt. Er vinden veel testen en metingen plaats, het geeft een veilig gevoel. Iedereen is heel zorgzaam. Daarnaast krijg je hele goede uitleg over waarom je bepaalde dingen doet.”

“Ook je mentale gezondheid wordt bij de behandeling betrokken, dat was voor mij uiteindelijk doorslaggevend. Al mijn hele leven heb ik last van een obsessieve compulsieve dwangstoornis. Een vreselijke energieslurpende controledwang die mijn leven enorm beperkt. Denk aan het almaar in herhaling controleren van deuren, waterafsluitingen, gastoevoer en dergelijke. Je bent niet zeker van jezelf. Het lag niet in mijn aard om hierover te praten, ik schaamde me. Niemand mocht hiervan weten, behalve mijn dochter. Tijdens de revalidatie had ik een goede klik met de psychologe. Ik besloot mijn controledwang aan te kaarten, omdat ik dacht dat het best wel eens van invloed kon zijn op mijn hartproblemen. De psychologe heeft vervolgens alles in het werk gezet om deze dwangstoornis te verminderen. Het is geen kerntaak van Adelante, en tóch werd het heel goed opgepakt. Ik kreeg uitleg, oefeningen en medicijnen die mij rustiger moesten maken. Ik merkte al vrij snel dat ik stelselmatig vooruitgang boekte, met dank aan de ondersteuning van de psychologe. Nu mijn revalidatie bij Adelante is afgelopen, zal ik mij wel nog laten coachen door een psycholoog van de GGZ. Die begeleiding heb ik nog nodig, maar het gaat al een stuk beter. Ik ben zo opgelucht dat ik mezelf heb blootgegeven, ondanks de schaamte. Het heeft me echt verder geholpen. Het voelt zo veel prettiger als je niet zo geketend wordt door je eigen denken en handelen.”

“Al mijn hele leven ben ik een doorzetter. Door de coaching en stimulans van Adelante kreeg ik de dwang om het beste uit mezelf te halen, zowel lichamelijk als geestelijk. Het zou en moest lukken. En het is gelukt! Ik kan zeggen dat ik me zo’n 50, 60 en op dagen wel 70% beter voel dan voor de revalidatie.”