Yves Krauth uit Kelmis (België) werkt als ervaringsdeskundige voor Adelante in Hoensbroek en voor een Belgisch bedrijf in technische orthopedie voor mensen met een beperking. In 2009 belandde Yves, toen 33 jaar, na een motorongeluk met een dwarslaesie in een rolstoel. Het leven van Yves voor en na het ongeval is 180 graden omgedraaid. Yves: “Dat was wel een shock. Ik kon mijn werk als logistiek manager bijvoorbeeld niet meer doen, ik kon niet meer in mijn eigen huis wonen… Van nul af aan moest ik mijn leven overnieuw gaan inrichten. De eerste periode na het ongeval was ik alleen maar bezig met revalideren. Ik verbleef zo’n drie maanden in het ziekenhuis in Bochum en werd daarna overgeplaatst naar Adelante in Hoensbroek. Hier verbleef ik nog eens tien maanden intern. In die periode heb ik mezelf lichamelijk en geestelijk enorm leren kennen. Ik heb echt vertrouwen moeten krijgen in mezelf en in de toekomst. Maar ik weet zeker; als je open staat voor oplossingen, dan zie je ze ook. Je zult de situatie moeten accepteren zoals hij is, pas dan kom je verder. Ik heb mezelf eruit getrokken. Ook al krijg je elke dag veel bezoek, heb je een fijne omgeving en spreek je overdag heel veel mensen; na 20.00 uur ben je toch alleen en dan besef je je eens te meer dat je het echt zelf moet doen allemaal.”
Sport heeft me eruit getrokken
“Mijn tijd bij Adelante heb ik als zwaar maar heel leuk ervaren. Een druk programma met allerhande therapieën en afspraken. Maar samen met andere cliënten heb ik het ook fijn gemaakt; we hebben zelfs feestjes gevierd. We dronken gezellig samen een glaasje en beurden elkaar op. Een gemêleerd gezelschap waren we. Samen maakten we er wel echt wat van. Van begin af aan in de revalidatie ben ik actief geweest met sporten. Ik motiveerde anderen om ook te sporten en bewegen, dat is zó belangrijk. Zeker voor mensen met een dwarslaesie is het noodzakelijk om in beweging te blijven, aan je gezondheid te denken en op gewicht te blijven. Uiteindelijk was het de sport die me ook echt geholpen heeft. Met sporten krijgen zowel lichaam als geest een oppepper. Voor mijn ongeluk was sporten al mijn leven, en nu nog steeds, alleen zijn het andere sporten geworden. Afgelopen jaren heb ik veel rolstoelrugby bij de Lions in België gespeeld en heb ik me bekwaamd in handbiken. In 2011 maakte ik een eilandtour van 380 kilometer over Guadeloupe, een prachtige ervaring. In 2013 heb ik met mijn handbike de Kaunertaler GletscherstraBe beklommen zonder hulpmotor. Ik was de eerste tetrapleeg ooit die dit lukte. Daar ben ik wel trots op! Sporten is nog steeds mijn lust en mijn leven.”
Dinner time bij Adelante
Yves vervolgt: “Dat bracht mij op het idee om samen met therapeut Boris Hellenbrand bij Adelante een sportavond te starten voor revalidanten en ex-revalidanten met een dwarslaesie. Samen sporten en samen praten daar gaat het op die woensdagavond om. En iedere eerste maandagavond van de maand draait het bij Adelante om samen eten, een themadiner, voor de dwarslaesierevalidanten. Ja, dat was ook een ideetje van mij. Dit zou ik graag ook voor andere afdelingen willen organiseren, het is zo leuk en goed om samen zoiets te doen. Je bent hier niet voor twee weken dus een beetje gezelligheid kan geen kwaad. Twee keer per jaar organiseer ik ook nog een barbecue waar familieleden bij aanwezig zijn. Die zitten vaak ook met een heleboel vragen en daarover praten doet zichtbaar goed.”
Geen therapeut
Yves gebruikt nu zijn ervaring om dwarslaesiepatiënten bij Adelante te ondersteunen. “Van mij nemen mensen eerder dingen aan, omdat we in hetzelfde schuitje zitten. Een arts of therapeut kan je wel dingen zeggen of adviseren, maar dat is anders. Het begrip is er nooit voor 100%. Dat geldt niet voor mij. Zo’n drie à vier dagen per week ben ik bij Adelante om met dwarslaesierevalidanten te praten, ze tips en adviezen te geven, naar ze te luisteren. Ik draag geen Adelante badge, ik ben geen therapeut, dat maakt me misschien wat toegankelijker. Ik praat ‘naturel’ met mensen, soms op afspraak. Ik probeer mensen die zich in hetzelfde schuitje als ik bevinden duidelijk te maken dat het leven weer zó mooi wordt. Het leven is anders, maar dat kan ook heel positief zijn. Er zijn dingen op mijn pad gekomen die ik anders nooit gedaan had, zoals het handbiken bijvoorbeeld. “
Yves: “Bij Adelante word je tijdens het revalidatietraject heel goed klaargestoomd voor de toekomst, voor terugkeer naar de maatschappij. Ik leef nu volledig zelfstandig, rij ook gewoon auto bijvoorbeeld. Wel zou ik graag nog mijn steentje willen bijdragen aan de mentale voorbereiding op het ‘echte’ leven. Tips geven over hoe je met bepaalde reacties moet omgaan enzo bijvoorbeeld. Ik hoop ik dat ik mijn werk als ervaringsdeskundige voor Adelante in de toekomst nog verder kan uitbreiden.”
Wings for Life 2017
“Ik ben heel tevreden met mijn leven nu”, vertelt Yves. “Ik ga me komende tijd richten op mijn nieuwe huis dat gebouwd gaat worden en natuurlijk op sporten. Mijn laatste training is geweest voor Wings for Life 2017, een bijzonder evenement voor hardlopers en rolstoelers.” Op 34 locaties over de hele wereld startten mensen op 7 mei jongstleden op hetzelfde tijdstip met de run. In Nederland vond Wings for Life plaats in Breda. Om 13.00 uur werd er gestart. De finish was niet de eindstreep maar een catcher car. Het doel van de run is om voor de catcher car te blijven, die steeds dichterbij komt. Yves deed mee met team Adelante, 28 enthousiaste renners en rollers, dat dit jaar voor de tweede keer meedeed. Het inschrijfgeld voor Wings for Life (dat volledig vergoed werd door Adelante) gaat voor 100% naar onderzoek naar de genezing van dwarslaesies. Yves: “Een goed doel dat niet dichter bij mij kan staan. Ik heb zo’n vier maanden getraind voor Wings for Life, onder andere op de rolband. Je moet als rolstoeler meedoen in een gewone rolstoel, dat is echt heel zwaar. Afgelopen jaar ben ik helaas lange tijd flink ziek geweest waardoor ik 14 kilo en veel kracht verloren ben. Lang heb ik weinig aan sport kunnen doen. Ik zie Wings for Life echt weer als de instap naar sporten voor mij. Vorig jaar deed ik mee voor de gezelligheid, dit jaar wilde ik ook echt wat bereiken. Ik deed mee voor de fun én voor mijn eigen prestatie. Tevens wil ik laten zien dat je met een beperking nog heel wat kunt! Ik heb uiteindelijk 12,24 kilometer gerold voordat de catcher car me inhaalde”.