C950da793301bdc7da37a9bb584f8bb5680801c0

“Het traject was zwaar maar heeft veel opgeleverd”

Daisy te Wierike

Daisy te Wierike (37) had na een moeilijke periode net haar leven weer op rails toen ze een verharding in haar borst voelde. Aanvankelijk dacht ze dat het niets was. Ze was immers nog jong, op dat moment pas 35.

Na een relatiebreuk had ze pas samen met haar zoontje Levi (toen net 9) haar eigen huisje betrokken. Het leven leek haar weer toe te lachen. Voor de zekerheid besloot ze toch maar even naar de huisarts te gaan. Verschillende onderzoeken volgden en het bleek niet goed te zijn: Daisy had een tumor van 1,9 centimeter in haar borst.

Niet erfelijk
Een zwaar behandeltraject volgde. “Ik kreeg acht chemokuren en een borstsparende operatie. Daarna volgden ook nog eens twintig bestralingen. Ik vond dit heel zwaar. Van mijn conditie bleef weinig over. Gelukkig kreeg ik veel steun van mijn familie, vriendinnen en collega’s.” Daisy vertelt dat haar moeder ook borstkanker heeft gehad. Daarom was er even de angst dat het erfelijk zou zijn. Gelukkig bleek dit niet het geval te zijn.

Zwart gat
Een tijd lang wordt Daisy’s leven volledig bepaald door de behandelingen. “Je agenda wordt in die periode voor jou gevuld. Als de behandelingen dan klaar zijn, sta je er opeens alleen voor. Ik viel echt in een gat. Voor je omgeving ben je dan wel beter, maar eigenlijk kun je nog niks. Ik wist bijvoorbeeld niet goed hoe ik mijn werk weer moest oppakken. Ik was vooral nog aan het overleven. De arts in het ziekenhuis wees me op de mogelijkheid om te revalideren. Ik had al veel goede verhalen over Adelante gehoord. Daarom wilde ik hier graag een revalidatietraject starten.”

Revalideren na behandeling voor kanker
Bij Adelante bekeek een multidisciplinair team bestaande uit een revalidatiearts/verpleegkundig specialist, een fysio- en ergotherapeut, een maatschappelijk werker, een diëtist en een GZ-psycholoog, samen met Daisy wat zij nodig had. Sporten behoort altijd tot het programma, evenals het werken aan een goede balans in de dagindeling en een gezond slaapritme. Voor Daisy was het zwemmen in het begin een behoorlijke uitdaging: “Door de chemokuren ben ik mijn haar kwijtgeraakt. Dat was voor mij een van de ergste dingen, het voelde als het verlies van mijn vrouwelijkheid. Ik droeg daarom een haarwerk en dat mocht niet nat worden. Het haarwerk afzetten was voor mij een grote overwinning!”

Weer op de fiets naar het werk
Daisy kampte met vermoeidheidsklachten en ze wilde graag haar werk als verkoopster weer oppakken. In de behandelmodule Vermoeidheid wordt gekeken naar een goede balans in de dagindeling en naar wat iemand fysiek en mentaal aankan om zijn of haar streefdoelen te bereiken. Voor Daisy betekende dit dat ze met hulp van ergotherapeute Vivianne Ummels leerde hoe ze haar tijd beter kon indelen met vooral ook voldoende tijd voor zichzelf. “Het huishouden plannen was in het begin lastig. Dat mijn zoon door corona niet naar school kon, maakte het ook niet makkelijker. Ik heb echt moeten leren mijn grenzen aan te geven en tijd voor mezelf te nemen.”

Het revalidatieprogramma duurde ongeveer 14 weken. In die tijd haalde Daisy kracht uit haar lijfspreuk: she believed – she could – so she did. Sinds kort werkt Daisy weer net zoveel als voor haar ziekte. “Ik ben begonnen met twee keer twee uurtjes in de week. In de loop van de tijd hebben we dat steeds verder opgebouwd. Ik kan zelfs weer op de fiets naar mijn werk. Toen ik begon aan de revalidatie, was dat mijn doel. Ik ben er trots op dat dat is gelukt! Het traject was zwaar maar het heeft me heel veel opgeleverd.”