Hoewel ze het niet kon laten merken, begreep Anne dus alles wat haar vader en moeder haar in het Radboudziekenhuis vertelden over de infarcten en het syndroom. Ondanks dat verschrikkelijke nieuws bleef ze heel kalm. “De eerste periode was wel moeilijk hoor. Ik kon eigenlijk niks meer, kreeg sondevoeding en een canule om te kunnen ademen en slikken. Praten ging niet. Gelukkig kreeg ik al snel een computer met oogbediening waarmee ik kon communiceren. Na een maand werd ik overgeplaatst naar ziekenhuis VieCuri in Venlo. Daar kwam langzaam beweging in mijn benen en armen terug en wist ik zeker dat het goed zou komen.”
Adelante
Tijd om te revalideren. Anne werd eind maart 2019 per ambulance naar Adelante in Hoensbroek gebracht. “Ik voelde me meteen thuis bij Adelante. Wat een fijne sfeer. Je bent daar wie je bent. Dankzij dagelijkse therapie van tien tot vijf, behalve in de weekenden, ging ik snel vooruit. De rolstoel maakte plaats voor een rollator. In mei werd de canule verwijderd en kon ik weer praten en eten. Vanaf begin juli kon ik lopen zonder hulpmiddelen en daardoor mocht ik twee maanden eerder dan verwacht naar huis. Tot precies een jaar na mijn infarcten heb ik wel nog drie keer per week logopedie, fysio- en ergotherapie gehad. Na de zomer 2020 heb ik ook mijn studie MBO-verpleegkunde weer opgepakt en inmiddels werk ik als verpleegkundige bij een kleinschalig woonproject voor ouderen. En sinds maart 2021 woon ik samen met mijn vriend in Someren. Ik ben helemaal gelukkig!”
Wings for life
Op 8 mei dit jaar deed een team van 52 enthousiaste deelnemers in het mooie park van Adelante in Hoensbroek mee aan het wereldwijde evenement Wings for Life. Anne was ook van de partij. “Ik zag het langskomen op de Facebookpagina van Adelante. Het leek me fantastisch om te lopen met de mensen die me hebben leren lopen, om dat te laten zien aan de therapeuten. Het was geweldig en meteen ook weer die oude, vertrouwde sfeer. Ik heb me bij Adelante tijdens die vier maanden revalidatie zó thuis gevoeld!”