Al sinds 2002 kampt Astrid met diverse chronische pijnklachten. “Het begon allemaal met hevige pijn in mijn onderrug en heupen met uitstraling naar mijn benen. Pas drie jaar later kreeg ik de diagnose fibromyalgie. Ondanks medicatie ben ik toen nooit echt pijnvrij geweest. In de loop der jaren kwamen er steeds meer pijnklachten bij zoals in mijn ellebogen, polsen, nek, schouders, enkels en voeten. In 2016 werd er ook nog eens SLE bij mij vastgesteld, een auto-immuunziekte die onder andere ontstekingen en pijn kan veroorzaken in pezen en gewrichten.”
Hospice
Vele onderzoeken en behandelingen volgden. Medicatie, fysio-, ergo-, bekken- en handtherapie, braces, injecties, blokkades en operaties. “Met als doel om van die pijn af te komen”, laat Astrid weten. “Maar de pijn bleef en ik kreeg steeds zwaardere pijnstillers zonder gewenst resultaat. Die maakten mij alleen maar onrustig en angstig evenals de rustgevende medicatie. Ik lag alleen nog maar op bed, kon amper op mijn benen staan, werd depressief en at niet meer. Ik was mezelf en de grip op alles totaal kwijt. Ik wilde van die opioïden en benzodiazepines af en werd daarom zes weken opgenomen in een hospice. Mijn eetlust kwam langzaam terug, de angst en onrust namen beetje bij beetje af, de pijn bleef.”
Erkenning en herkenning
Op eigen verzoek liet Astrid zich via haar huisarts begin 2023 doorverwijzen naar Adelante, haar laatste strohalm. Na een intakegesprek en een screening mocht Astrid deelnemen aan een proefbehandeling van drie weken. “Ik kwam in een hele fijne groep terecht waarbij pijnlessen, fysio- en sportgroep en arbeidstherapie en zwemmen met de groep werden afgewisseld door individuele therapieën met behandelaren. Als groep hebben we nog steeds contact. Die onderlinge erkenning en herkenning deed mij zo goed. Ik had nog nooit contact gehad met mensen die ook de hele dag pijn hebben. Ik voelde me opeens niet meer zo alleen. Na die proefbehandeling ben ik in samenspraak met behandelaren bij Adelante voor een klein half jaar gestart met het ACT-traject (Acceptance & Commitment Therapy). Fysiek, mentaal en emotioneel vond ik dat heel intensief en confronterend, maar ik heb er veel geleerd en het heeft me veel gebracht. Mijn zoektocht naar een leven zonder pijn heeft plaats gemaakt voor meer berusting en zingeving en ik ben weer in mijn eigen kracht komen te staan.”
Onder de mensen
Astrid heeft het afgelopen jaar geleerd zich niet meer te focussen op haar pijn maar vooral positief in het leven te staan. “Mijn pijn is niet meer allesoverheersend. Ik heb zin om onder de mensen te zijn, om de natuur in te gaan. Ik wandel en fiets graag en kom nog steeds eens in de week naar de beweeggroep pijn bij Adelante. Ook ben ik op zoek naar passend vrijwilligerswerk. Ik ben weer uitgegroeid tot de onafhankelijke, zelfstandige en krachtige vrouw die ik ooit was. De behandelaren van het pijnteam bij Adelante hebben de zaadjes geplant die ik nodig had om te kunnen groeien.”