Jos begon zijn carrière als verpleegkundige in Heerlen en werd later anesthesieverpleegkundige in het ziekenhuis in Sittard. “Dat is een veelzijdig beroep omdat je van alle disciplines iets moet weten.”
Na een jaar of acht stapte Jos over naar de commerciële wereld. “Bij een farmaceutisch bedrijf dat spierverslappers ontwikkelt, werd ik opgeleid tot klinisch onderzoekmedewerker en was ik verantwoordelijk voor de kwaliteit en procesbewaking van klinisch onderzoek in ziekenhuizen door heel Europa. Ik zat zo’n beetje elke week in een vliegtuig en reisde van Oslo tot Madrid. Na een jaar of vijf heb ik datzelfde werk als freelancer gedaan.” Een internationaal bedrijf in medische hulpmiddelen zag in Jos een high potential. Hij ging leiding geven aan 130 onderzoekmedewerkers over de hele wereld. “Ik vloog van Singapore tot San Francisco en heb er acht jaar met veel plezier gewerkt. In mijn laatste functie bij Zuyd Hogeschool bracht ik het bedrijfsleven in contact met kennisinstituten. Eind mei 2016, twee maanden nadat ik daar was begonnen, ben ik met mijn racefiets gevallen. In het ziekenhuis in Aken kreeg ik de diagnose dwarslaesie. Twee weken daarna begon mijn revalidatieperiode bij Adelante.”
Optimistisch
In het begin van zijn revalidatie lag Jos alleen maar in bed. “Mijn bloeddruk was veel te laag en ik had na 3 operaties weinig energie over voor mijn revalidatieoefeningen. Op 14 juli 2016 voelde ik opeens enige beweging in mijn beide onderbenen. Dat stemde mij optimistisch en motiveerde mij om het maximale uit mijn revalidatie te gaan halen. Ik kon steeds beter mijn armen en handen bewegen en zelfs loopbewegingen maken in het water. Dat resulteerde in kleine stapjes zetten op de loopbrug. Toch zal ik helaas hoogstwaarschijnlijk rolstoelafhankelijk blijven. Na zeven maanden mocht ik naar huis en ging ik nog vijf maanden in dagbehandeling bij Adelante. Ik kijk met een goed gevoel terug op die revalidatieperiode in Hoensbroek. Artsen, verpleging en behandelaren plaatsen je centraal, dagen je uit en stimuleren je om je grenzen te verleggen. Ze kijken naar wat je wél kunt en niet naar wat je niet meer kunt.“
Exoskelet
Zijn vriend Frans Odekerken, orthopedisch schoenmaker bij Hanssen Footcare, huurder bij Adelante, hoorde van Jos’ verblijf in Hoensbroek. Hij kwam Jos regelmatig bezoeken en bracht hem weer in contact met Paul Crutzen, een andere jeugdvriend uit Kerkrade en eigenaar van Qeske. Dat is een ‘Learning Community Platform’ voor studenten en ondernemers. “Frans heeft daar een bijeenkomst georganiseerd waarbij mensen van Zuyd Hogeschool en Adelante aanwezig waren. Het doel was om te kijken met welke hulpmiddelen kunnen ze mij – en in de toekomst ook andere mensen - weer kunnen laten lopen? Een nieuw project was geboren. Samen gaan we een exoskelet voor mensen met een incomplete dwarslaesie verder ontwikkelen, verbeteren en verfijnen. Geweldig toch? We zien elkaar elke donderdag om te praten over de verschillende mogelijkheden. Begin 2018 is het de bedoeling dat studenten en docenten praktisch aan het werk gaan.”
Aan de slag
Jos wil, via een re-integratietraject in 2018 terugkeren in het arbeidsproces. “Het wordt een kunst om de diverse fysiotherapieën te gaan combineren met werk. Ik heb heel veel zin om weer aan de slag te gaan. Om op de één of andere manier betrokken te zijn bij de ontwikkeling van producten die ten goede komt aan de gezondheid van mensen. Om iets terug te doen en terug te geven aan heel veel mensen die dat nodig hebben. “